8 lipca 2014 roku Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przyjęła stanowisko, w którym rekomenduje stosowanie dokumentu pod tytułem „Minimalne wymagania techniczne i eksploatacyjne dla odbiornika radiofonii cyfrowej DAB+ przeznaczonego dla Polski” w produkcji, imporcie i dystrybucji handlowej urządzeń odbiorczych radiofonii cyfrowej DAB+ przeznaczonych na rynek polski.
Radiofonia w Polsce pozostaje obecnie ostatnią analogową służbą radiokomunikacyjną ze wszystkimi ograniczeniami wynikającymi z tego faktu. Podstawową niedogodnością na obecnym etapie rozwoju usług medialnych jest brak wolnych częstotliwości umożliwiających powiększanie zasięgów nadawców aktualnie funkcjonujących na rynku, jak również blokowanie dostępu do tego rynku nowym podmiotom. Koncepcja cyfryzacji radiofonii pojawiła się niedługo po wprowadzeniu kompresji dźwięku opisanych rodziną norm MPEG-1 na początku lat 90-tych ubiegłego stulecia jako efekt prac badawczych prowadzonych w ramach Projektu Eureka 147 UE.
Opracowany wówczas standard DAB (zmodyfikowany do DAB+ pod kątem zwiększenia efektywności kodowania) po raz pierwszy szeroko wykorzystywał technikę modulacji OFDM, która dziś stała się rozwiązaniem dominującym w radiokomunikacji. Obecnie po wyłączeniu analogowych emisji TV w paśmie III VHF nie ma już większych przeszkód aby wdrażać multipleksy radiowe z Planu GE-06, a malejące ceny odbiorników likwidują ostatnią barierę na drodze do cyfryzacji radia.
Innym czynnikiem, który powinien przyspieszyć rozpowszechnienie radia cyfrowego jest umieszczanie odbiornika pracującego w nowej technologii w takich urządzeniach jak smartfony czy tablety, które podlegają szybkiej wymianie u konsumentów w przeciwieństwie do tradycyjnych radioodbiorników analogowych spotykanych w polskich gospodarstwach domowych. Na szczęście rola tych ostatnich systematycznie maleje na rzecz odbiorników pozwalających na korzystanie z radia w ruchu czyli odbiorników przenośnych i samochodowych.
Sukces przejścia na nadawanie cyfrowe będzie zależał od przekonania społeczeństwa, że oferta dostarczana cyfrowo będzie nie mniej atrakcyjna i wartościowa niż ta dostępna w sieci, a dostęp do niej będzie prostszy, bardziej niezawodny i nie będzie się wiązał z dodatkowymi kosztami.
Odbiornik nie będzie drogi, jeżeli będzie zgodny w zakresie minimalnego zestawu parametrów z normami europejskimi. Jednak dotychczasowe doświadczenia pokazują, że to nie zawsze wystarcza, zwłaszcza jeżeli chodzi o właściwą prezentację liter charakterystycznych dla polskiego alfabetu przez odbiorniki wyposażone w najprostszy wyświetlacz znakowy.
Dokument pt. „Minimalne wymagania techniczne i eksploatacyjne dla odbiornika radiofonii cyfrowej DAB+ przeznaczonego dla Polski”, stanowiący załącznik (wersja polsko i angielskojęzyczna) do stanowiska KRRiT, ma być wskazówką zarówno dla nadawców, jak i dla producentów odbiorników radiofonii cyfrowej DAB, jakie parametry należy stosować i jak konstruować odbiorniki, aby zapewnić minimum interoperacyjności gwarantującej bezbłędny przekaz. Jego forma i przeznaczenie pozwalają wykorzystywać go przez środowisko jako przykład kodeksu dobrych praktyk.
Źródło: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
