Naczelny Sąd Administracyjny 12 listopada 2013 roku oddalił skargę kasacyjną Telewizji Polsat, złożoną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2012 roku. WSA oddalił skargę nadawcy na decyzję Przewodniczącego KRRiT w przedmiocie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego Polsatu w zakresie dotyczącym opłaty za udzielenie koncesji. Wyrok NSA jest prawomocny.
Opłata za koncesję naziemną zgodnie z obowiązującymi przepisami wynosiła w przypadku tego nadawcy 21.982.800 zł, nadawca wskazywał na opłatę skarbową w kwocie 616 zł.
Zarzuty nadawcy dotyczyły niekonstytucyjności art. 40 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji oraz rozporządzenia KRRiT do tego przepisu ustawy. W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym, dotyczącym konstytucyjności obu przepisów. 19 lipca 2011 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją art. 40 ust. 2 urt, a w konsekwencji rozporządzenia KRRiT i jednocześnie odroczył utratę mocy obowiązującej przepisów na 12 miesięcy, motywując to odroczenie nieprzerwanym obowiązywaniem zasady odpłatności udzielania koncesji ( art. 40 ust. 1 urt) oraz zapewnieniem nieprzerwanego prowadzenia procesów koncesyjnych. Po podjęciu postępowania po wyroku Trybunału, Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż z uwagi na odroczenie utraty mocy obowiązującej ww. przepisów i orzekania przez Sąd w tym okresie nie ma przeszkód, mając na uwadze motywy rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego, aby zastosować przedmiotowe przepisy i w związku tym oddalił skargę Telewizji Polsat.
Telewizja Polsat od tego wyroku wniosła skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny 12 listopada 2013 roku oddalił ww. skargę kasacyjną uznając, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł prawidłowo, mając na uwadze motywy rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego. Jednocześnie wskazał, iż błędne jest stanowisko Telewizji Polsat co do podstaw stosowania ustawy o opłacie skarbowej do naliczania opłaty za udzielenie koncesji w przedmiotowej sprawie, jak również w zakresie powoływanego przez nadawcę tzw. „prawa korzyści” z uwagi na fakt braku przyznania takiego przywileju nadawcy przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku 19 lipca 2011 roku.
Źródło: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
